Geven

Doel van de maand februari: Gevangenenzorg Nederland

Het doel van de maand februari waarvoor we als diaconie een bedrag van 500 euro bestemmen is Gevangenenzorg Nederland.



Gevangenenzorg Nederland is een christelijke vrijwilligersorganisatie die zich inzet voor (ex)gevangenen, tbs-patiënten en hun familieleden. Dat doen ze samen met 650 vrijwilligers, persoonlijke aandacht staat centraal bij Gevangenenzorg Nederland. Op die manier proberen zij iets voor hun gevangen medemens te betekenen. De vrijwilligers bieden een luisterend oor, stellen vragen en proberen iemand verder te helpen door morele en praktische ondersteuning te bieden. Ook als iemand vrijkomt, blijft de vrijwilliger betrokken.

Ons leven is een kostbaar geschenk. Het verdient bescherming en respect. Criminaliteit heeft daar geen boodschap aan. Dat is zonde, want er zijn alleen maar verliezers. En zo worden mensen slachtoffer, voelt de samenleving zich onveilig en laat de dader zijn familie achter met verdriet, schaamte en grote zorgen. De rechter veroordeelt de dader wel, maar dat is niet genoeg! Gerechtigheid vraagt óók om barmhartigheid. Dat is wat God ons leert in de Bijbel en wat Jezus bracht en deed.

Gevangenenzorg gelooft in herstel. Ieder mens krijgt een nieuwe kans! Het werk is gebaseerd op een Bijbelse opdracht. In Mattheüs 25 legt Jezus uit dat wanneer gevangenen bezocht worden, je tot Hem zelf bent gekomen. (Ex-)gevangenen, tbs-patiënten en hun families worden bezocht, maar alleen wanneer zij dat zelf willen. Daarnaast wordt iedereen, ongeacht zijn afkomst, levensovertuiging of etniciteit geholpen. Wederzijds respect vormt de basis van het werk.

Bent u benieuwd naar verhalen van gevangenen die hun leven veranderen? Vraag dan een nieuwsbrief aan via de website www.gevangenenzorg.nl of stuur een e-mail naar: info@gevangenenzorg.nl.

Het verhaal van Sef en Ria:
Het was augustus 2021. Sef (30 jaar) herinnert zich die dag nog goed. Hij voelde zich alleen en héél verdrietig. Sef liep in de gevangenis rond in de buurt van de vaste telefoon en ontdekte opeens de poster van Gevangenenzorg die gevangenen uitnodigt contact op te nemen. Dat deed hij. “Ik kreeg een mevrouw aan de telefoon en zij was zo positief en energiek. Ze benaderde me niet als een crimineel. Dat was precies wat ik nodig had: vriendelijkheid.”

Meteen na zijn eerste telefoontje is hij gekoppeld aan vrijwilliger Ria. En sindsdien komt Ria steeds bij Sef op bezoek. “We praten over alles”, zegt Sef. “Ik vertel haar over mijn familie, de problemen in de gevangenis en hoe ik me voel. Ik heb zo’n spijt van het verleden. Daar hebben we het over. Ria heeft ook haar moeilijke dingen. Ze vertelt hoe ze daarmee omgaat. Dat helpt me.”

“Verlies nooit de hoop op de goedheid van mensen”, zegt Sef. Hij zag hoe mensen zich van hem afkeerden toen hij in de gevangenis kwam. Maar enkele vrienden kwamen toch weer terug. En er kwamen nieuwe goede mensen in zijn leven, onder wie Ria. Je moet er wel zélf naar zoeken. “De vrijwilligers zijn een poort naar de hoop.”

Het is een bijzonder contact tussen die twee, Ria en Sef. Ria vertelt over haar eerste bezoek. Hoe ze, zoals ze gewend is, iets vertelde over haarzelf en haar motivatie om dit bezoekwerk te doen. “Ik leg altijd uit dat ik dit doe vanuit mijn christen-zijn, maar dat ik niet kom om te evangeliseren.” Sef is opgegroeid in een moslimgezin, maar is zelf niet religieus. “Hij vroeg mij wat het christelijk geloof inhoudt. Ik zei: dat is eigenlijk heel simpel. We mogen leven van genade. Na die uitleg vroeg hij: wil je met mij bidden? Als jij voor me bidt, wil God dan ook voor mij zorgen? Sindsdien bidden we na elk bezoek.”